Met een klap is het nieuwe schooljaar weer begonnen. Vier en twintig eerste jaars voltijd, negen eerste jaars deeltijd: we zijn aan het groeien. Het is zaak voor ons als opleiding om deze groei te kunnen blijven fasciliteren..ik maak me daar hard voor. Toch is het raar. Om meer geld te kunnen krijgen moet je meer studenten hebben, maar dan moet je ze eerst hebben en dan pas kun je geld krijgen…dat maakt het wat moeilijk.
Maar genoeg daarover. We gaan weer bloggen. Ik hoop dat jullie net zo trouw zijn als vorig jaar. Ikzelf ben ook van plan vaker mijn gedachten over allerlei zaken te laten gaan…maar ook een dagboek hield ik vroeger maar een week vol..
Afgelopen week was het thema: Credo en Visie. Ik heb met de tweede jaars en de deeltijders het lied Avond gezongen van Boudewijn de Groot.
Een lied vol geloof. De vraag die ik jullie allemaal stelde is: waar geloof je nu in? Op de blogs van de derde jaars (lichting 2006) kun je toespraken lezen waarin zij hun basisgeloof tav onderwijs in het algemeen en meer richting kunstonderwijs verwoorden. Ik heb met de deeltijders een inspirerend gesprek gevoerd over waarin zij geloven als het gaat over het onderwijzen van pubers in de muziek. Komt de vraag wel dichtbij waarin ik dan geloof. Ik geloof in heel veel zaken. Ik geloof in het goede van mensen. Ik geloof dat pubers niet op zoek zijn naar hippe voorbeelden (die vinden ze wel op het internet) maar naar authentieke ervaringen van authentieke mensen. Ik geloof dat ze echtheid feilloos weten te onderscheiden van ‘doen alsof’. Ik geloof dat elke puber geraakt kan worden door schoonheid in wat voor vorm dan ook. Dat ze wellicht wel veel meer sensoren hebben dan wij. Ik geloof in de kracht van muziek als bindende kracht. Ik geloof dat het vak muziek, mits op de juiste wijze gedoceerd, voor elk wat wils kan brengen. Dat elke leerstijl zich er thuis zou kunnen voelen juist doordat het uit de rechterhersenhelft komt maar in de linker gevoeld wordt. Ik geloof in alle soorten muziek zonder onderscheid. Wij maken het onderscheid en de bijbehorende overtuigingen en meningen. Het is aan leerlingen dezelfde zoektocht te maken. Het is aan ons die te fasciliteren door de magie van muziek te laten gebeuren. Samen muziek maken en beleven, ongeacht welke stijl, waarvandaan en door wie uitgevoerd.
Pfff…Ik geloof ook dat je geloof moet hebben om je goed te voelen in het onderwijs. De omstandigheden zijn vaak verre van ideaal, dus als je niet gelooft in je core-business: de leerling, dan kun je makkelijk opbranden. Ik maak dan ook heel bewust een keue dit jaar voor de inhoud van onderwijs en het geven van modules ipv steeds meer me te bemoeien met management achtige zaken. Ik heb gemerkt dat mijn prikkel ligt op dat nivo. Hoe leren mensen, hoe kun je ze tot leren brengen, en hoe kun je dat zo doen dat het het meest effectief is? Een inspirerende zoektocht voor mijzelf, die ik probeer te fasciliteren door een studie onderwijskunde te gaan doen aan de UU…
Afijn allemaal, mijn motto? De tocht is (veel)belangrijker dan het doel, zorg dus dat je steeds onderweg blijft!
Ik ben graag jullie reisgezelschap